W Polsce (ale nie tylko) obowiązują przepisy o przeciwdziałaniu praniu brudnych pieniędzy i finansowaniu terroryzmu (potocznie AML).
Są to przepisy, które obligują nie tylko organizacje społeczne, ale też banki,
biura rachunkowe i inne podmioty do stosowania specjalnych procedur ostrożnościowych. Z tym tematem jest też związane pojęcie beneficjentów rzeczywistych (w uproszczeniu: kto dysponuje dochodem podmiotu),
dla których w Polsce prowadzony jest specjalny Rejestr Beneficjentów Rzeczywistych. Nota bene, każda fundacja czy stowarzyszenie powinna się do niego wpisać.
Każda organizacja społeczna jest zobowiązana do przestrzegania przepisów AML oraz do wprowadzenia u siebie procedur z nimi związanych. Powinna też wyznaczyć osobę, która pochyli się głębiej nad tematem, przejdzie szkolenie
lub sama zdobędzie odpowiednią wiedzę na ten temat.
Przepisy te trzeba stosować cały czas, monitorując np. otrzymywane wpłaty,
a także dane ofiarodawców, zwracając szczególną uwagę na wpłaty gotówkowe, kwoty o większej wartości, wpłaty od osób publicznych,
wpłaty od podmiotów zagranicznych, zwłaszcza z krajów o szczególnie wysokim ryzyku. Konta bankowe organizacji są w większości publiczne po to, by zbierać darowizny, ale też mogą się one stać ofiarą prania pieniędzy np. przez jakiegoś przestępcę.
W przypadku wykrycia podejrzanych transakcji należy zastosować odpowiednie procedury zgodnie z przyjętymi wewnętrznymi zasadami. W niektórych przypadkach konieczne może stać się powiadomienie organów państwowych, dlatego tak ważne jest, by znać te przepisy i stosować je na bieżąco.
Dodaj komentarz